دارم تیکه های زندگیمو کنار هم میگذارم!
که ببینم از کجا شروع شد.
از باعثش ! از اینکه هیچ آدمی رو جز خودم مقصر نمیبینم.
در نهایت هم محبت و اعتماد به نفس /
-
-
حالا هی پر و خالی میشوم که بگویم هیچی ته این دلم نمونده به خدا باور کن
سر سوزنی شکایت اگر بود گذاشتم و داد و بیداد کردم و همین.
برعکس! همیشه هم یک سری آدم جلوی من سبز میشوند که روزهای آخرشونه!!
یک کم هم که بخوام مغرور بشم میگم بی خیال دوروز دنیا ارزشش رو نداره .
این خرد شدن نیست این ارزش گرفتن است.
باور کن زندگی یک شطرنج که یک طرف سفید وطرف دیگه معلوم نیست سیاست یا ..............؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/